கவனக்குறைவு மிகைச்செயல்பாட்டுக் குறைபாடு (ADHD)

தான்யாவுக்கு பத்து வயது. அவள் மிகவும் சுறுசுறுப்பாக ஓடி ஆடி விளையாடும் குழந்தை. தான்யாவின் ஆசிரியர்களிடம் அவளைப்பற்றிக் கேட்டால் ’அவள் ஓரிடத்தில் உட்காரவே மாட்டாள், பிறரைத் தொந்தரவு செய்துகொண்டே இருப்பாள், வகுப்பில் அவள் பாடங்களைக் கவனிப்பது கிடையாது’ என்பார்கள்.

விளையாட்டுகளிலும் பிற வெளி நடவடிக்கைகளிலும் தான்யா மிகவும் சுறுசுறுப்பாகக் கலந்துகொள்வாள். ஆனால் விளையாடத்தொடங்கிவிட்டால் எப்போது நிறுத்துவது என்பதுமட்டும் அவளுக்கு தெரியாது. தான்யாவின் தோழர்களுக்கு அவளோடு விளையாடப் பிடிக்கும், ஆனால் அதேசமயம், அவள் எல்லார்மீதும் ஆதிக்கம் செலுத்த விரும்புவது, தன்னுடைய விளையாட்டுகளுக்குத் தானே புதிய விதிமுறைகளை உண்டாக்குவது போன்றவை அவர்களுக்குப் பிடிக்காது.

வீட்டில் தான்யாவின் நடவடிக்கைகளைக் கட்டுப்படுத்துவது மிகவும் சிரமம், அதனால், அவளுடைய சகோதர சகோதரிகள் எரிச்சலடைவார்கள். தான் இப்படி நடந்துகொள்வதால் என்னென்ன விளைவுகள் ஏற்படுகின்றன என்று தான்யாவுக்குத் தெரியாது, அவள் தான் நினைத்தபடி எதையும் செய்துகொண்டிருந்தாள்.

இது ஒரு கற்பனையான விவரிப்பு. இந்த குறைபாடு நிஜவாழ்க்கையில் எப்படி இருக்கும் என்று புரியவைப்பதற்காக இது உருவாக்கப்பட்டிருக்கிறது.

தான்யாவைப்போல் நடந்துகொள்கிற குழந்தைகளை நீங்கள் பார்த்திருக்கலாம் அல்லது அவர்களைப்பற்றிக் கேள்விப்பட்டிருக்கலாம். இப்படி நடந்துகொள்ளும் குழந்தைகளுக்கு கவனக்குறைவு மிகைச்செயல்பாட்டுக் குறைபாடு (ADHD) என்கிற பிரச்னை இருக்கலாம்.

ADHD என்பது நரம்பு மண்டல வளர்ச்சி தொடர்பான ஒரு குறைபாடு. இது ஒருவருடைய கற்றுக்கொள்ளுதல், கவனம் மற்றும் நடந்துகொள்ளும்விதத்தைப் பாதிக்கிறது. இந்தக் குறைபாடு கொண்டவர்கள் தொடர்ந்து அமைதியின்றிக் காணப்படுவார்கள், நினைத்ததை உடனே செய்துவிடுவார்கள், இவர்களுடைய கவனம் அங்கும் இங்கும் சிதறிக்கொண்டே இருக்கும், மிகையான செயல்களில் ஈடுபடுவார்கள். ADHD பிரச்னை கொண்ட குழந்தைகள் பள்ளியிலும் வீட்டிலும் தங்களுடைய தினசரி நடவடிக்கைகளைச் செய்வதற்கே சிரமப்படக்கூடும். ADHD என்பது குழந்தைப் பருவத்தில் காணப்படும் மிகப் பொதுவான குறைபாடுகளில் ஒன்று, சில குழந்தைகளில் இந்தக் குறைபாடு தொடர்ந்துவரக்கூடும், அவர்களுடைய வளர் இளம் பருவத்திலும், அவர்கள் பெரியவர்களாக ஆனபிறகும்கூடத் தொடரக்கூடும்.

குழந்தைகள் நினைத்ததை உடனே செய்வது, மிகவும் சுறுசுறுப்புடன் இருப்பது, பேசிக்கொண்டே இருப்பது, விளையாடும்போது நண்பர்கள்மீது ஆதிக்கம் செலுத்துவது, படிக்கும்போது எளிதில் கவனம் சிதறுவது போன்றவை இயல்புதான். இந்தப் பழக்க வழக்கங்களில் ஈடுபடும் ஒரு குழந்தை தன்னுடைய தினசரி நடவடிக்கைகளையும் படிப்பு தொடர்பான விஷயங்களையும் இயல்பாகக் கையாண்டால் அதை எண்ணி நாம் கவலைப்படவேண்டியதில்லை. அது ADHD அல்ல.

குழந்தைகளுடைய கற்கும் திறனைப் பாதிக்கக்கூடிய இன்னொரு நரம்பு மண்டலம் சார்ந்த பிரச்னை, கற்றல் குறைபாடு. இது குழந்தைகள் படித்தல், எழுதுதல், பேசுதல், கவனித்தல் மற்றும் கணக்குப் போடுதல் ஆகிய திறன்களைப் பாதிக்கும். கற்றல் குறைபாட்டை ADHDயுடன் இணைத்துக் குழப்பிக்கொள்ளக்கூடாது.

ADHDயில் இரண்டு முக்கிய வகைகள் இருக்கின்றன. இரண்டு முக்கிய வகைகளையும் இணைத்து மூன்றாவது வகையொன்றும் காணப்படுகிறது.

• ADHDயின் மிகைச்செயல்பாடு-அனிச்சை வகை: இந்த வகை ADHD கொண்ட குழந்தைகளின் பிரச்னை, மற்ற வகைகளைவிடக் குறைந்த வயதில் அடையாளம் காணப்படுகிறது.
• ADHDயின் கவனக்குறைவான வகை: இந்த வகை ADHD கொண்ட குழந்தைகளால் எந்த ஒரு செயலிலும் தொடர்ந்து கவனம் செலுத்தவோ, அதனை முனைப்புடன் செய்யவோ இயலுவதில்லை. பெற்றோர் பொதுவாக இந்த நிலையைக் கண்டுகொள்ளுவதில்லை அல்லது கவனிப்பதே இல்லை. இது மிகச்சிறிய வயதுக் குழந்தைகளிடமும் காணப்படலாம். குழந்தைகள் வளர வளர அவர்களுடைய பொறுப்புகள் அதிகரிக்கின்றன, அப்போது அவர்களால் வேலைகளைப் பொறுப்புடன் ஒழுங்குபடுத்திச் செய்ய இயலுவதில்லை என்பது வெளிப்படையாகத் தெரியத்தொடங்குகிறது.

ADHDயும் கற்றல் குறைபாடும் ஒன்றல்ல. ஆனால், ADHD ஒருவருடைய கற்றலைப் பாதிக்கக்கூடும். 15-20 சதவிகிதக் குழந்தைகளிடம் ADHD, கற்றல் குறைபாடு இரண்டும் ஒன்றாகக் காணப்படுவதை நிபுணர்கள் கவனித்துள்ளனர். ஆகவே, இந்த இரண்டு குறைபாடுகளுக்கும் இடையே உள்ள ஒற்றுமைகள், வேற்றுமைகளைப் பெற்றோர் புரிந்துகொள்வது அவசியம். இதுகுறித்து நீங்கள் ஒரு மனநல நிபுணரைச் சந்திக்கும்போது, குழந்தையிடம் காணப்படும் அறிகுறிகளை, குழந்தையின் மருத்துவ வரலாற்றை அவர் முழுவதுமாக மதிப்பிடுவார், குறிப்பிட்ட சில பரிசோதனைகளை நடத்தி, இதனுடன் தொடர்புடைய பிற நிலைகள் அந்தக் குழந்தைக்கு இருக்கின்றனவா என்பதை கண்டறிவார்.

ADHD குறிப்பாக எந்தக் காரணங்களால் வருகிறது என்பதை நிபுணர்களால் கண்டறிய இயலவில்லை. அதேசமயம், செய்திகளைக் கடத்திச்செல்லும் நியூரோட்ரான்ஸ்மிட்டர்கள் (டோபமைன் மற்றும் நார்எபிநெஃப்ரின்) அளவு குறைவதன்மூலம் இது ஏற்படலாம் என்பதை அவர்கள் கவனித்துள்ளர்கள். இந்த நியூரோட்ரான்ஸ்மிட்டர்கள் கவனம், ஒழங்குபடுத்துதல் மற்றும் உணர்வுகளைக் கட்டுப்படுத்துதல் ஆகியவற்றுடன் தொடர்புடையவை.

ADHDயை உருவாக்கக்கூடிய சில காரணிகள்:

• மரபணுக்கள்: பல்வேறு ஆய்வுகளில் பங்குபெற்ற ADHD குறைபாடு கொண்டோரில் 80% பேர்களிடம் இது ஒரு மரபணுப் பிரச்னையாகவே காணப்பட்டுள்ளது, இதனால் மூளையில் உள்ள நியூரோடிரான்ஸ்மிட்டர்கள் முறைப்படி இயங்காமல் போகின்றன.
• சுற்றுச்சூழல் காரணிகள்: கர்ப்பமாக இருக்கும் பெண்கள் புகை பிடித்தால் அல்லது மது அருந்தினால், அவர்களுடைய குழந்தைகளுக்கு ADHD வருவதற்கான ஆபத்து சாத்தியங்கள் அதிகரிப்பதை நிபுணர்கள் கவனித்துள்ளார்கள். இத்துடன், ஈயத்தினால் கரு அல்லது குழந்தைக்கு ADHD வருகிற ஆபத்துகள் அதிகம்.
• உளவியல் சமூகக் காரணிகள்: உதாரணமாக, தொடர்ச்சியாக உணர்வு ரீதியில் ஒருவர் புறக்கணிக்கப்படுவது, குடும்பத்தில் பிரச்னைகள் (கணவன், மனைவி பிரச்னைகள், குடும்ப வன்முறை) போன்றவையும் குழந்தைகளிடம் ADHDயை உருவாக்கலாம்.
• நடந்துகொள்ளும்தன்மை சார்ந்த பண்புகள்: சில சூழ்நிலைகளில் குழந்தையின் சிரமமான மனப்போக்கும் ADHDக்கு வழிவகுக்கலாம்.

பள்ளியில் ஒரு குழந்தை நடந்துகொள்ளும் விதம் மற்றும் செயல்திறனில் ஏதேனும் மாற்றங்கள் ஏற்பட்டால், பெற்றோரும் ஆசிரியர்களும்தான் அதை முதலில் கவனிக்கிறார்கள்.

ஒரு குழந்தைக்கு ADHD உள்ளது என்று தீர்மானிக்கவேண்டுமானால், அதற்கு ஏழு வயது ஆவதற்கு முன்பே ADHDயின் அறிகுறிகள் இருந்திருக்கவேண்டும். பள்ளி, வீடு மற்றும் சமூகச்சூழல் போன்ற பல்வேறு சூழ்நிலைகளில் ஏழுக்கும் மேற்பட்ட அறிகுறிகள் தெளிவாகத் தெரியவேண்டும். இந்த அறிகுறிகள் குழந்தையின் கற்றுக்கொள்ளும் பழக்கம், அதன் நடவடிக்கைகள் போன்றவற்றில் குறிப்பிடத்தக்க சிரமத்தை ஏற்படுத்தி, அதன் தினசரி வாழ்க்கையைப் பாதித்தால்மட்டுமே அதனை ADHD என்று கருதலாம்.

குறிப்பு: இந்தக் குழந்தைகள் பெரியவர்களாகும்போது பெரும்பாலான அறிகுறிகள் நின்றுவிடும். அதேசமயம் அவர்கள் எதையும் சட்டென்று செய்வது மற்றும் கவனமில்லாமல் இருப்பது போன்றவை தொடரலாம், அதன்மூலம் அவர்களுடைய சமூக மற்றும் தொழில் வாழ்க்கை பாதிக்கப்படலாம்.

முக்கியமாகத் தெரிந்துகொள்ளவேண்டிய விஷயம், ADHD பிரச்னை உள்ள ஒரு குழந்தைக்குக் கல்வியில் பிரச்னைகள் இருந்தாலும், அதற்குப் பிடித்த இன்னொரு செயல்பாட்டில் அந்தக் குழந்தை சிறந்து விளங்கலாம்.

ADHDக்கென்று தனியாக ஒரு மருத்துவ, உடல் சார்ந்த அல்லது மரபணுப் பரிசோதனை எதுவும் இல்லை.

பெற்றோர் தங்கள் குழந்தையின் மருத்துவர் அல்லது ஒரு மனநல நிபுணரைச் சந்தித்து ஆலோசனை பெறலாம். இந்த நிபுணர்கள் பலவிதமான மதிப்பீடுகளை நடத்துவார்கள். உதாரணமாக, ADHD அறிகுறி செக்லிஸ்ட்டுகள் மற்றும் தரநிலைப்படுத்தப்பட்ட பழகுமுறை மதிப்பீட்டு அட்டவணைகள். மேற்கண்ட அறிகுறிகளைத் தூண்டக்கூடிய மற்ற குறைபாடுகள் அல்லது உடல் சார்ந்த நோய்கள் (உதாரணமாக: அதிகக் காய்ச்சல், கற்றல் குறைபாடு அல்லது வீட்டில் பிரச்னைகள்) அந்தக் குழந்தைக்கு இல்லை என்பதை உறுதிசெய்துகொள்வதற்காக, அவர்கள் மருத்துவப் பரிசோதனைகளையும் நடத்துவார்கள்.

சில நேரங்களில், பதற்றக் குறைபாடு, டிஸ்லெக்சியா, குறிப்பிட்ட கற்றல் குறைபாடு அல்லது ஆட்டிசம் போன்றவை ADHDயுடன் இருக்கக்கூடும். ஆகவே, பிற நிலைகள் எவையும் இல்லை என்பதை உறுதிப்படுத்திக்கொள்வதற்காக ஒரு கவனமான மற்றும் முழுமையான மருத்துவ மற்றும் கல்வி மதிப்பீடு அவசியம். வேறு ஏதாவது பிரச்னை இருப்பது கண்டறியப்பட்டால் அந்தக் குறைபாடுகளை மதிப்பிட்டு ADHD சிகிச்சையோடு சேர்த்து அவற்றுக்கும் சிகிச்சை வழங்கவேண்டும்.    

குறிப்பு: கவனக்குறைவு அறிகுறிகளைக் கொண்ட குழந்தைகளைவிட, மிகைச்செயல்பாட்டு அறிகுறிகளைக் கொண்ட குழந்தைகளுக்குச் சிகிச்சை சிபாரிசு செய்யப்படும் சாத்தியங்கள் அதிகம்.

ADHDக்கான சிகிச்சையில், பிணிநீக்கல், ஆலோசனை, பழக்க வழக்க மற்றும் மாற்றுக் கல்விப் பயிற்சி ஆகியவை இடம்பெறலாம். அறிகுறிகளின் தீவிரத்தன்மை, குழந்தையின் ஆளுமை மற்றும் உடல்நிலை ஆகியவற்றைப் பொறுத்து சிகிச்சை மாறுபடும். பெரும்பாலான குழந்தைகள் இந்த நிலையைச் சமாளித்து எல்லாரையும்போல் வாழத் தொடங்கிவிடுகின்றார்கள்.

• மருந்து சார்ந்த சிகிச்சை: இந்தக் குறைபாட்டை குணப்படுத்துவதற்கு மருந்துகளைப் பயன்படுத்தும் ஒரு சிகிச்சை.
• உளவியல் சிகிச்சை: சிகிச்சை அளிப்பவர் (மனநல நிபுணர் அல்லது உளவியல் நிபுணர்) அறிவியல் ரீதியில் உறுதிப்படுத்தப்பட்ட செயல்களைப் பின்பற்றிக் குழந்தைகள் ஆரோக்கியமான மற்றும் சிறந்த பழக்க வழக்கங்களை உண்டாக்கிக்கொள்வதை உறுதிசெய்கிறார். சிகிச்சை வழங்குபவர் குழந்தைகளுடன் இணைந்து பணியாற்றி அவர்கள் எதிர்மறையாக நடந்துகொள்ளும் பாணிகளைக் கண்டறிகிறார், அவற்றை நேர்விதமான பழக்கவழக்கங்கள், வலியுறுத்தல்களின்மூலம் மாற்றுகிறார்.
• அறிவாற்றல் செயல்பாட்டுச் சிகிச்சை (CBT): இந்த வகைச் சிகிச்சையில், குழந்தை நடந்துகொள்ளும் விதத்தை எப்படிச் சமாளிப்பது என்று ஆசிரியர்களும் பெற்றோரும் விவாதித்து, அதற்கான வியூகங்களைக் கற்றுக்கொள்கிறார்கள். ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடியவகையில் ஒரு குழந்தை நடந்துகொண்டால் அதற்குப் பரிசளிப்பது, ஒவ்வொரு நடவடிக்கைக்கும் நேரம் கணக்கிடுவது மற்றும் வழக்கமான அல்லது தினசரிச் செயல்பாடுகளைக் காலஅட்டவணைப்படுத்துவது ஆகியவற்றைப் பின்பற்றினால், குழந்தையால் இந்த நிலையைப் பெருமளவு சமாளிக்க இயலும்.         
• குடும்பச் சிகிச்சை அல்லது பெற்றோருக்கான பயிற்சி: ஒரு குழந்தைக்கு ADHD பிரச்னை இருந்தால், அந்தக் குழந்தையை கவனித்துக்கொள்கிற பெற்றோர், பாதுகாவலர்கள் மற்றும் உடன்பிறந்தோர் மிகுந்த அழுத்தம் மற்றும் பதற்றத்தை அனுபவிக்கிறார்கள். ஆகவே ADHDயைச் சமாளிப்பதில் பெற்றோருக்குப் பயிற்சி அளிப்பது ஒரு முக்கியமான அம்சமாகும். ஒரு குழந்தை இந்த நிலையைச் சமாளிப்பதற்கு எப்படி உதவலாம் என்று பெற்றோர் மற்றும் வழிகாட்டிகளுக்குப் பயிற்சி அளிக்கப்படுகிறது. இதன்மூலம் அவர்கள் குழந்தைக்கு உதவக்கூடிய மாற்றுமுறைகள் மற்றும் வியூகங்களைக் கற்றுக்கொண்டு பயன்படுத்தத் தொடங்குவார்கள். குடும்ப சிகிச்சை என்பது, பெற்றோரும், உடன் பிறந்தோரும் இந்நிலையை இன்னும் சிறப்பாகக் கையாள உதவுகிறது.
• சமூகத் திறன்கள் பயிற்சி: சமூகத்தில் சரியாக நடந்துகொள்வது எப்படி எனக் குழந்தைகளுக்குப் பயிற்சி அளிக்கப்படுகிறது. பள்ளிகளில் குழுச் சிகிச்சை நிகழ்வுகளை நடத்தும்போது, குழந்தைகளின் சமூகத் திறன்கள் சிறப்பாகின்றன, அவர்களுடைய சுய மதிப்பு அதிகரிக்கிறது.

குறிப்பு: ADHD பிரச்னை உள்ள ஒரு குழந்தை அந்த நிலைமையைச் சமாளிப்பதற்குப் பலரும் (பெற்றோர், ஆசிரியர்கள், மனநல நிபுணர்கள், சிகிச்சை அளிப்போர்) இணைந்து பணியாற்றவேண்டியிருக்கும்.

இந்தியாவில் நல்ல மதிப்பெண் வாங்குவதுதான் மிகவும் முக்கியமான வெற்றியாகக் கருதப்படுவதை நாம் அறிவோம். ADHD பிரச்னை உள்ள குழந்தைகளுடைய பெற்றோர், தங்களுடைய குழந்தை கல்வி ரீதியில் பாதிக்கப்பட்டுவிடுமோ, அதன் வெற்றி குறைந்துவிடுமோ என்று கவலைப்படுவார்கள். அதேசமயம் ADHDபற்றி அவர்கள் மேலும் தெரிந்துகொள்ளும்போது, இந்தக் குறைபாடு அவர்களுடைய குழந்தையை எப்படிப் பாதிக்கிறது என்பதைப் புரிந்துகொள்ளும்போது, தாங்கள் இந்தக் குறைபாட்டை எப்படிக் கையாளலாம் என்பதைப் புரிந்துகொள்கிறார்கள்.

ADHDயைக் கையாள்வதில் பெற்றோர் மற்றும் ஆசிரியர்களின் பங்கு மிகவும் முக்கியமானது.

பின்வரும் நெறிமுறைகள் அவர்களுக்கு உதவும்:

• அறிவு: ADHDபற்றி நன்றாகப் புரிந்துகொண்டால் அவர்கள் சூழலை நன்கு சமாளிக்கலாம்.
• ஊக்கம் மற்றும் ஆதரவு: ADHD பிரச்னை கொண்ட குழந்தைகள் தங்களால் நன்றாகப் படிக்க இயலவில்லையே என்று மிகுந்த அழுத்தத்தை அனுபவிக்கிறார்கள். பெற்றோர் அவர்கள்மீது அன்பும் ஆதரவும் காட்டினால், அவர்கள் பாதுகாப்பாக உணர்வார்கள். தங்களுடைய குழந்தை ஒரு வேலையைப் பூர்த்தி செய்தால் அல்லது பெற்றோர்  சொன்னதைப் பின்பற்றி நடந்தால் அவர்களைத் தாராளமாகப் பாராட்டவேண்டும்.  என்னதான் சிறப்பான சிகிச்சை கொடுத்தாலும் வீட்டில், பள்ளியில் ஆதரவும் அரவணைப்பும் இருந்தால்தான் அந்தக் குழந்தை குணமாகும்.
• செயல்பாடுகள்: இந்த அறிகுறிகளைக் கட்டுப்படுத்துவதற்கு சில எளியஉத்திகள் உதவும்: பழக்க வழக்க மாற்ற உத்திகள் (பரிசுதருதல், சரியானபடி நடத்தலை அதிகரிக்க நேர்விதமான மற்றும் எதிர்விதமான உறுதிப்படுத்துதல் மற்றும் விரும்பப்படாதபடி நடத்தலைக் குறைத்தல்) மற்றும் கவனத்தை மேம்படுத்தும் பயிற்சிகள் (எழுத்துகளை அடித்தல், பருப்புகளை வகைப்படுத்துதல்).
• கால அட்டவணை: காலை தூங்கி எழுவதுமுதல் இரவு உறங்கச்செல்வதுவரை தினமும் ஒரேமாதிரியாக ஒரு குழந்தையைச் செயல்படச்செய்யவேண்டும். வீட்டுப்பாடம், வெளியே விளையாடுதல் மற்றும் உள் வேலைகள் ஆகியவற்றுக்கான நேரத்தைச் சரியாக குறிப்பிடவேண்டும்.
• பொருள்களை ஒழங்குபடுத்துதல்: எல்லாவற்றுக்கு ஓர் இடம் இருக்கவேண்டும், எல்லாவற்றையும் அதன் இடத்தில் வைக்கவேண்டும். உதாரணமாக, துணிகள், புத்தகங்கள், பொம்மைகள் மற்றும் குழந்தைக்குச் சொந்தமான மற்ற பொருள்கள்.
• வீட்டுப்பாடம் மற்றும் பள்ளிப் பணி: குழந்தைதினமும் வீட்டுப்பாடங்களை எழுதுமாறு, குறிப்புகளை எடுக்குமாறு, ஒரு நாள்குறிப்பேட்டில் எழுதுமாறு, தினசரி நடவடிக்கைகளைப் பதிவுசெய்யுமாறு ஊக்கம்தரலாம்.
• சுய உதவி: பெற்றோ ADHDபற்றிய நிகழ்ச்சிகளில் கலந்துகொள்ளலாம் அல்லது ஓர் ஆதரவு குழுவில் இணையலாம், அங்கே அவர்கள் இதேபோன்ற பிரச்னையைக் கையாண்டுகொண்டிருக்கும் பிற பெற்றோருடன் உரையாடலாம், இந்த நடவடிக்கைகள் அவர்கள் சூழலைச் சமாளிக்க உதவும்.

ADHD ஒரு தீவிரப் பிரச்னையாக இருப்பதை நிபுணர்கள் கண்டறிந்துள்ளார்கள், ADHD பிரச்னை கொண்ட குழந்தைகளில் மூன்றில் இரண்டு பங்குப் பேர் பெரியவர்கள் ஆனபிறகும் இந்த அறிகுறிகள் தொடர்கின்றன. இதனால், அவர்கள் வேலை செய்யும் இடத்திலும் வீட்டிலும் ஒழங்கற்று இருக்கலாம், கொடுக்கப்படும் வேலைகளைச் சரியான நேரத்தில் பூர்த்தி செய்ய இயலாமல் சிரமப்படலாம், நெறிமுறைகளைப் பின்பற்றும்போது பொறுமையின்றி, அமைதியின்றிக் காணப்படலாம், வழக்கமான, ஒரே மாதிரியான வேலையைச் செய்வதில் சலிப்பு ஏற்படலாம், உறவுகளைக் கையாள்வதில் சிரமம் இருக்கலாம், இதுபோன்ற மற்ற பிரச்னைகளும் இவர்களிடம் காணப்படலாம்.

பெரியவர்களிடம் ADHD வரும்போது அது அவ்வளவாகக் கண்டுகொள்ளப்படுவதில்லை, காரணம், பெரியவர்களுடைய நடவடிக்கைகளை அதிகப் பேர் மதிப்பிடுவதில்லை. அது ஒரு பெரிய பிரச்னையாகக் கருதப்படுவதில்லை. சமூகப் பதற்றம், சமூக பயம், மனநிலைப் பிரச்னைகள், போதைப் பொருள்களைத் தவறாகப் பயன்படுத்துதல் போன்ற பிரச்னைகள் ஒருவருக்கு வரும்போது, அவற்றுக்கு அடிப்படைக் காரணம் என்ன என்று பலரும் யோசிப்பதில்லை. இதுபோன்ற சூழ்நிலைகளில் ADHD நீண்டநாள் தொடர்கிறது, அதை யாரும் அடையாளம் கண்டு, சிகிச்சை அளிப்பதில்லை.

குறிப்பு: சமூகத்தால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படாத நிலை மற்றும் விழிப்புணர்வின்மை காரணமாக ADHDயின் அறிகுறிகள் அதிகமாகக்கூடும்.

ADHD கொண்ட பெரியவர்களுக்கு பின்வரும் பிரச்னைகள் இருக்கலாம்:

• தங்களது வழக்கமான பணிகளைச் செய்ய இயலாதபடி, எதிலும் தொடர்ந்து கவனம் செலுத்த இயலாமல் தடுமாறுவார்கள்
• வழக்கமான மற்றும் ஒரே மாதிரியான வேலைகள் இவர்களுக்குச் சலிப்பூட்டும்
• வெளிக்காரணிகளுக்கு உடனே எதிர்வினையாற்றுவார்கள், உடனே தீர்மானம் எடுப்பார்கள்
• ஆவேசமாகவோ கவனமில்லாமலோ வண்டி ஓட்டி காயம் பட்டுக்கொள்வார்கள் அல்லது விபத்தில் சிக்குவார்கள்
• இவர்களால் தொடர்ந்து எதையும் கவனிக்க இயலாது, அடுத்தவர்கள் பேசும்போது குறுக்கிடுவார்கள்
• இவர்களால் பொருள்களை ஒழுங்காக அடுக்கி வைக்க இயலாது, அல்லது கொடுக்கப்பட்டிருக்கும் வேலையை சரியான நேரத்தில் பூர்த்தி செய்ய இயலாது
• இவர்கள் தங்களுக்குத் தரப்படும் பணிகளை நேரத்தில் முடிக்க இயலாமல் சிரமப்படுவார்கள், இதனால் பதற்றமும் அழுத்தமும் ஏற்படலாம்
• குடும்ப உறுப்பினர்கள் மற்றும் நண்பர்கள் இவர்களை ஆதரிக்கவில்லை அல்லது புரிந்துகொள்ளவில்லை என்றால் இவர்களுடைய தன்னம்பிக்கையும் சுயமதிப்பும் குறைந்து காணப்படும்

பெரியவர்களில் ADHDயின் அறிகுறிகள் மிகவும் நுட்பமானவை. இதனால் மருத்துவர்கள் இது ADHDதான் என்று கண்டறிவது சிரமம். பெண்கள் இந்தப் பிரச்னையை பதற்றம் என்றோ மன நிலைப் பிரச்னைகள் என்றோ சொல்லக்கூடும், உண்மையில் அவற்றுக்குக் கீழே இருப்பது ADHDதான் என்பதை மருத்துவர்கள் அடையாளம் காணாமல் இருந்துவிடலாம்.

இதனால், சம்பந்தப்பட்ட நபருடைய குழந்தைப் பருவத்தில் தொடங்கி, அவருடைய வாழ்க்கைப் பதிவுகளை மனநல நிபுணர் அலசுகிறார், முந்தைய மருத்துவ வரலாற்றைப் பார்க்கிறார், குடும்பத்தினர் மற்றும் நண்பர்களுடன் பேசுகிறார், இதன்மூலம் ஒரு முழுமையான மதிப்பீட்டை நிகழ்த்துகிறார். ADHDயை மறைக்கக்கூடிய மற்ற உடல் அல்லது மனநலப் பிரச்னைகள் அவருக்கு இருக்கின்றனவா என்பதை உறுதிசெய்யப் பரிசோதனைகள் நடத்தப்படுகின்றன.

இந்தச் சிகிச்சையின்போது, ஒருவருடைய இப்போதைய நிலை/ பிரச்னைகள்மீது  மனநல நிபுணர் அதிகக் கவனம் செலுத்தமாட்டார். அதற்கு பதிலாக அவருடைய ஆளுமையை(பலங்கள், திறன்கள் மற்றும் தகுதிகள்), நடந்துகொள்ளும்விதத்தைக் கவனித்து அதிலுள்ள நேர்விதமான அம்சங்களில்தான்  கவனம் செலுத்துவார்.

குறிப்பு: ADHDக்கு எந்த ஒரு சிகிச்சையையோ மருந்தையோ சிபாரிசு செய்வதற்குமுன்னால், பாதிக்கப்பட்டுள்ளவருடைய மருத்துவ வரலாற்றை அலசுவது மிகவும் முக்கியம்.

ADHD பிரச்னை கொண்டவர்களால் நன்றாகச் செயல்பட இயலும், ஆனால், மற்றவர்களுடன் ஒப்பிடும்போது இவர்கள் அதிக ஆற்றலையும் முயற்சியையும் வழங்கவேண்டியிருக்கும். இது அவர்களுக்கு எரிச்சல் ஊட்டலாம். ADHDயைப் புரிந்துகொள்வதன்மூலம் உங்களால் இந்த மாற்றத்தைச் சமாளிக்க இயலும், இதனைச் சமாளிப்பதற்கான நுட்பங்களைக் கற்றுக்கொண்டு இயல்பாக வாழ இயலும்.

• ADHDபற்றித் தெரிந்துகொள்ளவேண்டும், ஒரு நிபுணருடன் பேசி இதனை நன்றாகப் புரிந்துகொள்ளவேண்டும்.
• விவரங்களை நன்கு அறிந்துகொண்டு தங்களைப்பற்றித் தாங்களே தெளிவாக பேசவேண்டும்.
• தங்களுடைய வாழ்க்கையை, பணியை அலசவேண்டும், தங்களுடைய ஆளுமை மற்றும் வாழ்க்கை பாணிக்குப் பொருந்தக்கூடிய மாற்றங்களைச் செய்யவேண்டும்.
• சுவாரசியமான மற்றும் அர்த்தமுள்ள செயல்களைத் தொடர்ந்து செய்துகொண்டு சுறுசுறுப்பாக இருக்கவேண்டும்.

சிறுவயதிலிருந்தே ADHDயைச் சமாளித்து வருகிறவர்கள், அது ஒரு பொதுவான விஷயம்தான் என்கிறார்கள். அதைப் பலவீனமாகவோ புத்திக்குறைபாடாகவோ இவர்கள் குறிப்பிடுவதில்லை. உண்மையில், ஒருவர் தன்னுடைய பலங்களையும் திறமைகளையும் கண்டறிய ADHD உதவுகிறது. இந்தப் பிரச்னை வந்தவர்கள் தங்களுடைய நிலையைப்பற்றியே யோசித்துக்கொண்டிருக்காமல், இந்த நேர்விதமான பண்புகளில் கவனம் செலுத்தி, தங்களால் எந்தெந்த இலக்குகளை எட்ட முடியும் என்பதைப் புரிந்துகொண்டு அவற்றை வெல்லலாம். ஒருவர் பெரியவர் ஆன பிறகும் ADHD தொடரப்போகிறது என்பதால், நம்பிக்கை இழக்காமல் அதை புரிந்துகொண்டு அதைச் சமாளிப்பதுதான் சிறந்தது.

ADHD பிரச்னை கொண்ட குழந்தைகளுடைய நிலைமையின் தீவிரத்தை பொறுத்து, அவர்கள் பின்வரும் நிபுணர்களில் சிலரைச் சந்தித்து ஆலோசனை பெறவேண்டியிருக்கும்:

• மருத்துவ உளவியல் நிபுணர்: புத்திசாலித்தனம் மற்றம் உணர்வுச் செயல்பாடுகளை மதிப்பிடுகிறார், உளவியல் சிகிச்சையை வழங்குகிறார்.
• கல்வி உளவியல் நிபுணர்: குழந்தைகளுடைய கற்றல் மற்றும் நடந்துகொள்ளும்விதத்தை மதிப்பிடுகிறார், அவர்களுடைய கல்விச்சூழல், அறிவாற்றல் மற்றும் புத்திசாலித்தனச் செயல்பாடுகளை மதிப்பிடுகிறார்.
• பேச்சு மற்றும் மொழி நிபுணர்: பேச்சு மற்றும் மொழிச் சிரமங்களை ஆராய்ந்து கண்டறிகிறார், பெரும்பாலான கற்றல் குறைபாடுகளில் இது ஒரு பொதுவான பிரச்னை ஆகும். அவற்றைத் தீர்க்க இவர் உதவுகிறார்.
• பணி சார்ந்த சிகிச்சையாளர்: குழந்தையின் இயக்க மற்றும் பார்வை-இயக்க, அறிவாற்றல்-உணர்தல், புலனுணர்வு, தினசரிச் செயல்பாட்டுத் திறன்களை மதிப்பிடுகிறார். இந்தச் செயல்பாடுகள் குழந்தையின் கற்றல் செயல்முறையில் நேரடியான அல்லது மறைமுகமான தாக்கத்தைக் கொண்டிருக்கின்றன
• நரம்பியல் நிபுணர்: குழந்தையின் மூளைச் செயல்பாடுகளில் ஏதேனும் சேதம் ஏற்பட்டிருக்கிறதா என அடையாளம் காண்கிறார்.
• உளவியல் நிபுணர்: குழந்தைகள் நடந்துகொள்ளும்விதம் மற்றும் உணர்வு சார்ந்த  தீவிரப் பிரச்னைகளைக் கண்டறிந்து சிகிச்சை அளிக்கிறார், சில நேரங்களில் இவர் மருந்துகளையும் சிபாரிசு செய்யலாம்.
• குழந்தை மருத்துவர்: சிசுக்கள், குழந்தைகள், வளர் இளம் பருவத்தினருக்கு மருத்துவ சேவைகளை வழங்குகிறார்; குழந்தைகளின் ஒட்டுமொத்த வளர்ச்சி, முன்னேற்றத்தை ஆராய்ந்து அதற்கேற்ற ஆலோசனைகளை வழங்குகிறார்.
• விசேஷக் கல்வியாளர்: குழந்தைகள் புலனுணர்வு, புத்திசாலித்தனம், உளவியல் அல்லது சமூக-கலாசாரக் குறைபாடுகளால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும்போது, அவர்களுடைய கல்வித்தேவைகள் மற்றவர்களுடைய வழக்கமான கல்வித்தேவைகளிலிருந்து மாறுபட்டிருக்கும். ஆகவே, இவர்கள் வழக்கமான கல்வி அமைப்பில் ஒன்ற இயலாமல் சிரமப்படுவார்கள். சிறப்புக் கல்வி என்பது, பல்வேறு மாற்றுக் கல்வி வளங்களைப் பயன்படுத்தி(கற்கும் கருவிகள், சொல்லித்தரும் பொருள்கள், ஒலி-ஒளி மூலங்கள், தொழில்நுட்பம்)க் கற்றுத்தரும் உத்தி ஆகும். ADHD பிரச்னை கொண்ட குழந்தைகளுக்குப் பாடம் சொல்லித்தருவதற்கு வழக்கமான கல்வித்திட்டங்கள் அல்லது உத்திகள் அதிகம் பயன்படாது என்பதால், சிறப்புக் கல்வித் திட்டங்களை நடைமுறைப்படுத்த, இந்தத் துறையில் பயிற்சி பெற்ற சிறப்புக் கல்வியாளர்கள் உதவுகிறார்கள்.